Zaterdag 6 juli – dag 29: Remoulins

Een van de allergrootste markten in Zuid-Frankrijk vind je in Uzés. In het oude centrum is het vergeven van de kramen met Provençaalse kruiden, regionale specialiteiten, aardewerk, allerhande kaasjes, saucissons en alle andere zaken die je op zo’n plek kunt verwachten. Wij komen er dan ook graag, niet in het minst om na gedane zaken neer te strijken bij brasserie annex regionale delicatessen van eigen hand: Les Terroirs. Maar hoe het ook loopt, we moeten er eerst wel zien te komen.

Het ontbijt hielden we wat beperkt om ruimte te houden voor de lunch. Om half elf reden we Uzés binnen waar we direct doorreden naar onze speciale parkeerplaats bij de Cathédrale SteTheodorite, waar we altijd wel een plekje vinden. Heel fijn, want je bent dan al middenin het centrum. Ook vandaag was het weer raak. We konden de auto makkelijk kwijt en gingen daarna eerst maar eens die kathedraal ín. Want hoewel we er vaker voor hadden gestaan waren we er nog nooit binnen geweest. En dat terwijl er een wereldberoemd orgel te zien was, gebouwd in ongeveer 1660 (!), fraai beschilderd en ongetwijfeld met een schitterende klank. Helaas konden we dat niet zelf horen, er was een concert gepland op zondag 7 juli, oftewel morgenavond, en dan zijn we al weg.

We liepen door naar de markt. Dat wil zeggen, dat was het plan. Maar waarom stonden er zoveel mensen in de rij op de parkeerplaats? Welja, er was een parkeerautomaat geplaatst. Van het meest klantonvriendelijke soort. Ik denk expres, omdat veel mensen het gewoon maar opgaven en zonder kaartje doorliepen. Kassa voor de boa’s. Toch probeerden de meeste mensen wel netjes te betalen, maar omdat het zo ingewikkeld was kostte dat ontzettend veel tijd. Eerst wegwijs worden uit alle teksten, je kenteken intoetsen – Jan, weet jij het kenteken? Nee, niet je bankrekeningnummer, het kenteken van de auto! – besluiten hoelang je wilt blijven, bankpas zoeken – shit, waar is de portemonnee? Jan, haal jij hem even? – om er even later achter te komen dat het apparaat alleen met muntgeld werkt en niet wisselt…Wij hadden gelukkig al vaker met dit bijltje gehakt, en toen we na een half uur aan de beurt waren was het zo geregeld. Kosten? €2,60 voor 4 uur.

Uzés is niet groot, dat wil zeggen, het oude centrum dan. En hoe kan het dan dat we toch eerst verkeerd liepen? Tja, het lijkt allemaal op elkaar, maar toen we opnieuw op de parkeerplaats uitkwamen bleek wel dat we een afslag gemist hadden. Nog een keer geprobeerd, en bingo. We struikelden over de kramen én over de mensen. Maar wel heel gezellig! De fromagerie had tot ons plezier ook de chêvre in de vorm een tand, die we in Cotignac ook al hadden gekocht. Natuurlijk namen we er nog een paar andere kaasjes bij, in onze koelbox blijven die dagen goed. Ideaal. We slenterden wat, keken wat, en tegen een uur of twaalf kregen we wel trek. Bij Les Terroirs moesten we even wachten, ze waren de tafels nog aan het dekken, maar na vijf minuten konden we aanschuiven. Hun kaart is niet al te uitgebreid, en bevat voornamelijk koude gerechten. Hoewel, er waren ook escargots en croûte, dus die bestelde Bert meteen. Daarna nam hij carpaccio, met truffel, en ik zoals meestal de tartare van tonijn. De slakken zaten niet in hun huisje maar in een mooi korstje van deeg. Zag er prachtig uit, alleen laat ik die beker graag aan mij voorbij gaan. De andere gerechten waren mooi opgemaakt, met veel kakelverse groene sla erbij en over de carpaccio waren ruimhartig plakken truffel gestrooid. Allemachtig wat was dat allemaal weer lekker! Na afloop haalden we een ijsje bij de gelaterie ernaast en goed gevoed reden we terug naar de tent. Morgen gaan we vertrekken, richting Bourgogne, waar we onze boerenfamilie op gaan zoeken. En dan is het langzamerhand uit met de pret. Het thuisfront wacht.

Er was er al ééntje op 😁